Lotem Do Nieba

Wycho­dzi, jakoś z pierw­sze­go obie­gu infor­ma­cji, lan­so­wa­na do nie­daw­na teza o glo­bal­nym ocie­ple­niu. Śnieg w Tek­sa­sie. Naj­zim­niej­szy od 20 lat kwie­cień w Euro­pie. Dość dłu­ga jesień w zeszłym roku oraz wio­sna obec­nie. To może ozna­czać, że na powrót mamy czte­ry pory roku a nie dwie, jak bywa­ło w minio­nych dekadach.

Oczy­wi­ście jest to spo­strze­że­nie naj­prost­sze. Wręcz wul­gar­ne ?! Może to nie lot­ni­cze polu­cje dege­ne­ru­ją kli­mat ale na przy­kład fale dźwię­ko­we o ogrom­nej mocy, natę­że­niu  i bar­dzo sze­ro­kim spek­trum czę­sto­tli­wo­ści. Atmos­fe­ra była nie­ja­ko prze­ory­wa­na wibra­cja­mi sil­ni­ków lot­ni­czych na dystan­sach miliar­dów kilo­me­trów, milio­ny razy. Łatwo sobie wyobra­zić, że sko­ro sły­szy­my samo­lot z odle­gło­ści kil­ku­na­stu kilo­me­trów, to jego odzia­ły­wa­nie na czą­stecz­ki powie­trza, ma śred­ni­cę prze­miesz­cza­ją­cej się kuli o roz­mia­rze kil­ku­dzie­się­ciu kilo­me­trów. Takie rze­czy, za życia poprzed­nich poko­leń, się po pro­stu nie zdarzały.

Rzu­ca­ją­ca się w oczy sana­cja pro­ce­sów atmos­fe­rycz­nych, nie pozwa­la nam jed­nak stwier­dzić jed­no­znacz­nie, że wyni­ka ona z bra­ku samo­lo­to­la­ta­nia. Czy jest to kore­la­cja, zależ­ność przy­czy­na sku­tek na co wska­zu­je logi­ka, czy jed­nak zwy­kła koin­cy­den­cja, czy­li czy­sty przy­pa­dek, nie wiadomo.

Nale­ża­ło­by mieć jed­nak z tyłu gło­wy świa­do­mość, iż było aż nad­to postę­po­wych wyna­laz­ków, któ­re oprócz nie­wąt­pli­we­go wzro­stu pozio­mu życia, przy­czy­ni­ły się do jego glo­bal­nej i istot­nej zapa­ści: fre­on, bez któ­re­go nie było­by ongiś lodó­wek i kli­ma­ty­za­to­rów, czte­ro­ety­lek oło­wiu, bez któ­re­go moto­ry­za­cja nie osią­gnę­ła­by sta­nu obec­ne­go uma­so­wie­nia, czy azbest dzię­ki któ­re­mu ludzie nie ginę­li w poża­rach ale zapa­da­ją na nowo­two­ry. Te wyna­laz­ki powsta­wa­ły, w naj­lep­szej wie­rze. Trud­no  styg­ma­ty­zo­wać, co nie­któ­rzy jed­nak robią, Tho­ma­sa Mid­gley wyna­laz­cę fre­onu i dodat­ków oło­wio­wych do paliw,  jako naj­więk­sze­go ludo­bój­cę w histo­rii ludz­ko­ści. Inży­nier Mid­gley po pro­stu chciał dobrze ale nie znał się na mete­oro­lo­gii oraz ludz­kiej fizjo­lo­gii. Nikt nie jest idealny.

Stan obec­ne­go bez­ru­chu lot­ni­cze­go, jest spo­łecz­ną tra­ge­dią dla tysię­cy ludzi zatrud­nio­nych w trans­por­cie lot­ni­czym. Gdy­by restau­ra­cje były czyn­ne, ste­war­de­sy mogły­by się prze­kwa­li­fi­ko­wać na kel­ner­ki. Trud­niej jed­nak było­by pilo­tom trans­for­mo­wać w maszy­ni­stów czy motor­ni­czych. Choć to pro­fe­sje łudzą­co podob­ne, upad­ku wize­run­ko­we­go, a zwłasz­cza sar­ka­zmu współ­mał­żon­ków, żaden by nie prze­trwał. Lepiej było­by się zabić, niż usiąść za ste­ra­mi tram­wa­ju a nie daj boże w Łodzi.

Linie lot­ni­cze gene­ru­ją stra­ty. Lot­ni­ska żyją z pań­stwo­wych dota­cji. Fabry­ki lot­ni­cze utrzy­my­wa­ne są siłą kre­dy­tów opty­mi­stycz­nych ban­kie­rów. Prze­mysł lot­ni­czy, któ­ry w Pol­sce dawał 3,6 PKB nie ma łatwo. Ale jest się z cze­go cie­szyć. Ame­ry­ka­nie mają gorzej. Kurs akcji towa­rzystw lot­ni­czych przy­pra­wia o zawa­ły ser­ca. Boeing zaape­lo­wał o 60 mld dola­rów pomo­cy dla fabryk z kie­sze­ni podatników.

Jest już oczy­wi­stym, że kie­dy pan­de­mia się fak­tycz­nie skoń­czy, nie będzie powro­tu do sta­re­go. Zaj­mie przy­naj­mniej deka­dę, aby powró­ci­ły sta­re nawy­ki lata­nia. Wszy­scy ofi­cjal­nie bia­do­lą nad ode­pi­de­micz­ną zapa­ścią, ale jest to czę­sto posta­wa na pokaz.  Fir­my, któ­re głów­nie służ­bo­wo kaza­ły latać swo­im pra­cow­ni­kom, myślę tu o jed­nej kon­kret­nej, z tak zwa­nej wiel­kiej czwór­ki, pry­wat­nie przy­zna­ją, że przy­cho­dy ich nie zma­la­ły ale reduk­cja kosz­tów  dele­ga­cyj­nych jest siedmiocyfrowa.

Rachu­nek eko­no­micz­ny jest to obec­nie argu­ment, któ­ry może uni­ce­stwić nawet papie­ską nie­omyl­ność, gdy­by ten miał odmien­ne od swo­je­go księ­go­we­go zdanie.

Z dru­giej stro­ny to jed­nak być może dobrze. Jeże­li mamy się ugo­to­wać wszy­scy na Zie­mi, bo jakiś kon­sul­tant podat­ko­wy musi pole­cieć na kawę z War­sza­wy do Rzy­mu, 3 razy w tygo­dniu, to hak mu w smak. Niech kawę wypi­je w biu­rze. Swo­je donio­słe prze­my­śle­nia na temat wad pol­skiej ordy­na­cji podat­ko­wej, wypo­wie przez tele­fon lub prze­śle do Włoch mailem.

Ponie­waż poli­ty­ki glo­bal­nej to my tu nie wykreu­je­my, jest jed­nak pozo­sta­ją­ca w tym sta­nie rze­czy spra­wa, w zasię­gu nasze­go pisa­nia. Budo­wa tak zwa­ne­go Cen­tral­ne­go Por­tu Lot­ni­cze­go im. Soli­dar­no­ści w Baranowie.

Nie wie­my ile tam tych samo­lo­tów mia­ło­by star­to­wać i lądo­wać. Mówi się o 45 mln pasa­że­rów rocz­nie. To jest nie­co mniej, niż w 2019 roku, obsłu­ży­ły wszyst­kie lot­ni­ska w Pol­sce, bo było ich 50 mln.

Nie potrze­ba się spie­rać, ze wszyst­ki­mi argu­men­ta­mi eko­no­micz­ny­mi tej inwe­sty­cji  mają­cej być kołem zama­cho­wym gospo­dar­ki. Były być może słusz­ne, kie­dy je wyli­cza­no i wymy­śla­no a dziś już na pew­no nie są.

Pan­de­mia wywró­ci­ła nasze pro­gno­zy makro­eko­no­micz­ne,  jak majt­ki na lewą stro­nę. Wyraź­nie widać brą­zo­wy pasek, gdzie znaj­du­je się zwy­kle rów mię­dzy pośladkami.

Sko­ro ucze­ni w sta­ty­sty­ce, nie potra­fią nawet wyli­czyć, kie­dy wirus pofol­gu­je, to nie potra­fią wyli­czyć nic.

Może to ozna­czać, że przy­dat­ność tego gigan­tycz­ne­go lot­ni­ska jest niczym uży­tecz­ność egip­skich pira­mid. Rów­nie dobrze moż­na by Tatry roze­brać i prze­wieść do Gdań­ska albo pła­cić ludziom za zawra­ca­nie kijem Wisły. Na mate­ma­tycz­nych argu­men­tach zatem pole­gać tu nie należy.

Nadal się zga­dza­my, choć po suk­ce­sach wybor­czych PiS‑u z tru­dem, że dobrym i sku­tecz­nym spo­so­bem kre­owa­nia praw­dzi­wych osą­dów jest demo­kra­cja. Demo­kra­tycz­ne wybo­ry bowiem agre­gu­ją nie tyl­ko wie­dzę, intu­icję, doświad­cze­nia życio­we, inte­re­sy oso­bi­ste i gru­po­we, stan pogo­dy w dniu elek­cji oraz kaca ale tak­że nie­pod­par­te żad­nym roz­sąd­kiem prze­czu­cia, wyda­wa­nia się, prze­są­dy, nie­wie­dzę oraz myl­ne per­cep­cje – dając jed­nak zdu­mie­wa­ją­co zada­wa­la­ją­ce rezultaty.

W 2018 roku prze­pro­wa­dzo­no refe­ren­dum gmin­ne Bara­nów, w spra­wie, czy w ogó­le aero­port budo­wać (pierw­sze pyta­nie) i czy odszko­do­wa­nia za wywłasz­czo­ne grun­ty pro­po­no­wa­ne przez rząd, są uczci­we (dru­gie pyta­nie).  W gło­so­wa­niu wzię­ło udział pra­wie 1900 miesz­kań­ców. 83 proc. było prze­ciw budo­wie lot­ni­ska. 94 proc zda­nia, że staw­ki za wykup zie­mi pro­po­no­wa­ne przez pań­stwo są nieuczciwe.

Rząd PiS ma gdzieś taki mar­gi­nal­ny sprze­ciw, kie­dy w grę wcho­dzi dobro naro­du oraz wiecz­na sła­wa Jarosława.

Pozo­sta­je mieć nadzie­ję, że prze­ciw rzą­do­wej igno­ran­cji i aro­gan­cji, sta­nie  samo­re­gu­lu­ją­ca się mądrość mat­ki natu­ry, nie­wi­dzial­na ręka wol­ne­go ryn­ku lub jakaś inna, meta­fo­rycz­nie zwa­na siła, któ­ra już nie raz, czę­sto wbrew nam samym, chro­ni­ła nam dupy przed samounicestwieniem.

Zdy­chać powo­li z prze­grza­nia to już chy­ba lep­sza bom­ba ato­mo­wa, któ­ra spra­wę zała­twić mogła­by od razu. Ale zdać się by nale­ża­ło na Rosję.