POSTPISIE

O ile spra­wy poto­czą się pomyśl­nie, cze­ka nas, nie ma lek­ko, czas roz­li­czeń z prze­szło­ścią, okre­sem błę­dów i wypa­czeń, z cze­go zno­wu będzie wyni­kać, że nie jeste­śmy dru­gą Japo­nią i nigdy nie będziemy.

Wir­tu­al­ne powo­dy do nie­uza­sad­nio­nej dumy zni­ka­ją a będzie trze­ba przed­sta­wić naro­do­wi nowe. Jest to o tyle trud­ne, że powo­dy do dumy są zazwy­czaj odwrot­nie pro­por­cjo­nal­ne do ich rze­czy­wi­stej uży­tecz­no­ści a na bez­u­ży­tecz­ność już nas nie stać. Egip­cja­nie są dum­ni z pira­mid, któ­re w grun­cie rze­czy są prze­cież zwy­kły­mi gro­ba­mi, pomni­ka­mi mega­lo­ma­ni prze­szłych kró­lów, wybu­do­wa­ny­mi kosz­tem zmar­no­wa­nia życia i cier­pie­nia tysię­cy pra­daw­nych nie­wol­ni­ków. Naj­więk­szym powo­dem do dumy jest wszak nie­wy­god­ny, zawod­ny, nie­bez­piecz­ny super samo­chód, vide lam­bor­ghi­ni, kosz­tu­ją­cy ile 100 nor­mal­nych samo­cho­dów choć nie war­ty nawet ułam­ka nowej sko­dy. Przy­no­szą­ce prze­moc i znisz­cze­nie czoł­gi, tak napraw­dę opła­ca­ne są cier­pie­nia­mi tysię­cy ludzi pozba­wio­nych wła­ści­wej opie­ki w szpi­ta­lach bo pie­nią­dze nie poszły na pie­lę­gniar­ki, tyl­ko na gwin­to­wa­ne lufy. Czołg wzbu­dza podziw na defi­la­dzie i daje poczu­cie mocy a sta­ru­szek, któ­re­mu o kil­ka lat prze­dłu­żo­no życie na wóz­ku inwa­lidz­kim, niko­go nie rajcuje.

Wyda­je mi się jed­nak, iż ten poziom wyso­kie­go samo­za­do­wo­le­nia z byle cze­go, tak napraw­dę spo­wo­do­wa­ny jest przed­sta­wia­niem spraw mogą­cych być przy­czyn­kiem do zasłu­żo­ne­go splen­do­ru w nie­wła­ści­wym świe­tle i kon­tek­ście. Ów kon­tekst trze­ba zmie­nić na naj­bliż­szy czas, bo jak nie , będzie rewo­lu­cja, woj­na domo­wa lub jakiś zamach stanu.

Musi­my zatem sobie uświa­do­mić nasze ogrom­ne naro­do­we zasłu­gi dla higie­ny dnia codzien­ne­go całej Euro­py, gdzie co trze­ci Euro­pej­czyk pie­rze swo­je gacie w wypro­du­ko­wa­nej w Pol­sce pral­ce. Jeste­śmy naj­więk­szym na kon­ty­nen­cie eks­por­te­rem tych wydłu­ża­ją­cych życie, pod­no­szą­cych jego kom­fort, popra­wia­ją­cych jakość sto­sun­ków mię­dzy­ludz­kich urzą­dzeń. Może Nie­miec nie wie kim był Mic­kie­wicz ale wkła­da­jąc kale­so­ny do bęb­na musi czuć ule­głość i sza­cu­nek dla naszych prze­świet­nych mon­te­rów, lakier­ni­ków i elek­try­ków, któ­rzy wła­śnie dla nie­go zro­bi­li to nie­zbęd­ne do prze­trwa­nia urzą­dze­nie. Na pew­no też żału­je, że jego dzia­dek zbom­bar­do­wał Westerplatte.

Może nie uro­dzi­li­śmy Bil­la Gate­sa, któ­ry pod szyl­dem „Win­dow­sów” skon­stru­ował pierw­szą wir­tu­al­ną maszy­nę do pisa­nia ale to dla­te­go, że mamy fir­mę „Dru­tex”, któ­ra jak sama wska­zu­je nazwa, zaj­mu­je się pro­duk­cją okien. Co dru­gie okno w nowo­bu­do­wa­nych domach izo­lu­ją­ce Fran­cu­za,  Fina czy Szwe­da od upa­łu i zawie­ru­chy, ule­wy i śnie­ży­cy, od ram po szy­by zro­bio­ne jest przez Polaków.

Niech się Duń­czyk nie obno­si ze swo­im Lego a Holen­der z Heine­ke­nem, ponie­waż te drzwi  wej­ścio­we, któ­re zabez­pie­cza­ją go przed utra­tą całe­go mająt­ku i gnie­wem ludzi wyzna­nia odmien­ne­go, przy­by­ły­mi z Afry­ki, wypro­du­ko­wa­ne zosta­ły na pew­no w Pol­sce. I niech ten Holen­der nie zapo­mi­na, że ów Heine­ken, któ­ry  jest dla nie­go niczym dla nas „Czy­sta Wybo­ro­wa” – to tak napraw­dę wypro­du­ko­wa­ny został w Żyw­cu z wód rze­ki Soły.

Żaden huge­noc­ki Hal­lo­we­en, nie mógł­by się odbyć, gdy­by­śmy nie dostar­czy­li Euro­pie dyń. Jeste­śmy naj­więk­szym na świe­cie  eks­por­te­rem tych owo­ców ( może warzyw) dając milio­nom dzie­ci 400 tysię­cy ton corocz­nej radości.

Może nie zna­my się na elek­trycz­no­ści a żarów­ki z Piły sprze­da­wa­ne są pod fla­ga­mi Phi­lip­sa, ale co dru­ga świe­ca w euro­pej­skim domu, na gro­bie i prze roman­tycz­nej kola­cji odla­na zosta­ła w Pol­sce. Magia pło­ną­ce­go kno­ta pocho­dzi znad Wisły.

Musi­my jasno powie­dzieć, że nie wszyst­kie owo­ce są rów­ne. Bana­ny to w grun­cie rze­czy nie­co mięk­sze słod­ka­we kar­to­fle w za gru­bej skó­rze. Poma­rań­cze … i to ma być dobre ? Z tą skó­rą, od któ­rej czu­je­my szczy­pa­nie pod paznok­cia­mi ? A  może te ana­na­sy mają­ce korę zamiast skó­ry ‚któ­re po oskal­po­wa­niu sie­kie­rą moż­na jakoś prze­łknąć, jeże­li wydo­bę­dzie się je z pusz­ki ?! Praw­da jest jed­nak taka: Owo­cem, o któ­rym każ­dy inny owoc myśli: „ pozwól mi boże być takim jak on” ,  jest jabł­ko !  To jest wszech owoc ! Owoc panów i tutaj praw­da jest po naszej stro­nie. Jeste­śmy naj­więk­szym pro­du­cen­tem jabłek na świe­cie, któ­re w Chi­nach i Japo­nii ucho­dzą za pro­duk­ty luk­su­so­we. A te nasze soki jabł­ko­we ! Mniam, mniam !  Zała­mu­ją świa­tło, jak 12 let­nia whi­sky i mają zero alko­ho­lu. Cały maho­me­tań­ski Bli­ski Wschód poi nimi wiel­błą­dy a poboż­ni ima­ni za szklan­kę jabł­ko­we­go wyrze­ka­ją się nawet seksu.

W ten spo­sób doszli­śmy do kar­pia. Jeste­śmy naj­więk­szym eks­por­te­rem tej kró­lew­skiej ryby, w Euro­pie wła­ści­wie jedy­nym, dla spo­ży­cia któ­rej przy­zwo­ity Austriak będzie kradł, żebrał, kła­mał lub oszu­ki­wał. Taka jest to dla nie­go pokusa.

Prze­two­ry z aro­nii pole­ca się do powszech­ne­go sto­so­wa­nia przy lecze­niu nad­ci­śnie­nia, arte­rio­skle­ro­zy, zapa­le­nia bło­ny ślu­zo­wej żołąd­ka, hemo­ro­idów i cho­rób naczyń wło­so­wa­tych. Kto jest naj­więk­szym  pro­du­cen­tem tego spe­cy­fi­ku – nie­ste­ty musi­my być szcze­rzy. Polacy.

Jeże­li cho­dzi o grzy­by, to taki Szwed i Nor­weg nie wie­dział­by, że to się nada­je do jedze­nia. Wje­cha­li­śmy do tej Skan­dy­na­wii, hodo­wa­ny­mi na koń­skim łaj­nie pie­czar­ka­mi i trzy­ma­my ich za mosz­ny. Dure­xa­mi nam nie zaim­po­nu­ją. Jeste­śmy naj­po­tęż­niej­si we wszech­świe­cie. Na Mar­sie nie ma prze­cież pieczarek.

Jeste­śmy też naj­więk­szym dostar­czy­cie­lem aku­mu­la­to­rów lito­wo-jono­wych. Wpraw­dzie rzą­dzą tym Kore­ań­czy­cy ale jeże­li Hel­mu­to­wi w Ham­bur­gu zapa­li się Tesla, to nie powi­nien mieć żad­nych wąt­pli­wo­ści czy­ja to spraw­ka. Oczy­wi­ście pre­ten­sje kie­ro­wać ma do swo­ich pro­to­pla­stów. Nor­mal­ne obcią­że­nie kar­micz­ne za te bara­ki pod Oświęcimiem.

Jeste­śmy też moc­ni w wago­nach i loko­mo­ty­wach. W cią­gu pię­cio­le­cia podwo­ili­śmy pro­duk­cję. Nie sprze­da­je­my tego tyle ile jabłek, ale nasze pocią­gi kur­so­wa­ły od Lon­dy­nu po Moskwę, w cza­sach kie­dy ta ostat­nia jesz­cze ist­nia­ła. Na ryn­ku prze­tar­gów publicz­nych kra­jo­wych i zagra­nicz­nych byd­go­ska PESA w minio­nym roku mia­ła same suk­ce­sy. Nie zano­si się na odwró­ce­nie trendu.

Nie mamy się cze­go wsty­dzić. Potom­ko­wie będą czy­tać o naszych osią­gnię­ciach z poczu­ciem dumy i uspra­wie­dli­wio­nej wyż­szo­ści. Zgod­nie z zasa­dą nie panuj lecz służ, ode­grać może­my jesz­cze zna­czą­cą rolę w dzie­jach tego kon­ty­nen­tu i świa­ta w ogó­le. Jest tyl­ko jeden waru­nek. Poli­ty­cy! Precz z łapa­mi od gospo­dar­ki. To wy jeste­ście dla niej a nie ona dla was.

1. „Dyna­stia” – ame­ry­kań­ski serial tele­wi­zyj­ny (220 odcin­ków), wyświe­tla­ny w TVP mię­dzy 1981 a 89 rokiem, prze­ko­nu­ją­cy zwy­kłych ludzi, że bogac­two, jest gnu­śne, nud­ne i nie­war­te zacho­du. Na to dowód jest taki, że więk­szość odtwór­ców głów­nych ról obec­nie nie żyje lub led­wo żyje.