Służba Bezpieczeństwa PRL tuszowała kościelną pedofilię

Tele­wi­zja naro­do­wa odnio­sła się do mate­ria­łu impe­ria­li­stycz­nej tele­wi­zji ame­ry­kań­skiej, z któ­re­go wyni­ka­ło, że biskup Karol, póź­niej­szy papież, wie­dział o mole­sto­wa­niu malucz­kich przez księ­ży. Dość libe­ral­ny sto­su­nek Karo­la do zbo­czeń­ców wyni­kał z tego, że kar­dy­nał ksią­żę Sapie­ha, któ­re­go był pro­te­go­wa­nym, był peda­łem. Ame­ry­kań­scy sie­pa­cze wyka­za­li, że biskup Karol, zamia­tał pod dywan, w każ­dym razie chro­nił mole­stu­ją­cych, zsy­ła­jąc ich na pod­rzęd­ne pla­ców­ki wal­ki ewan­ge­licz­nej w kra­ju i poza nim.

Był też taki nie­ja­ki ksiądz Fran­ci­szek Cybu­la. Oso­bi­sty kape­lan pre­zy­den­ta Lecha Wałę­sy, kie­dy ten był pre­zy­den­tem. Wcze­śniej rów­nież z Wałę­są związany.

W każ­dym razie, naj­pierw pod inwi­gi­la­cją esbe­cji, któ­ra chcia­ła coś na nie­go zna­leźć. Następ­nie pod kura­te­lą Biu­ra Ochro­ny Rzą­du, któ­re mia­ło go chro­nić. Mimo tak sta­ran­nej obser­wa­cji oraz wie­dzy, jaką musia­ły orga­na pań­stwa posia­dać,  o tym, że Cybu­la był pedo­fi­lem dowia­du­je­my się dopie­ro, ze słyn­ne­go fil­mu Sekiel­skie­go „Tyl­ko nie mów niko­mu”,  dwa lata temu.  Cybu­la sam się przy­zna­je przed kame­rą, któ­rej obec­no­ści nie był świa­dom. Wałę­sa inda­go­wa­ny na temat, tłu­ma­czy z roz­bra­ja­ją­cą szcze­ro­ścią, że nie miał poję­cia, iż jego spo­wied­nik mastur­bu­je mini­stran­tów. No jasne ! Niby skąd miał­by wie­dzieć,  sko­ro naj­bar­dziej spe­cjal­ne służ­by tego pań­stwa nie wiedziały ?

Pod­daj­my kry­tycz­nej ana­li­zie, w grun­cie rze­czy, bar­dzo odkryw­czą wypo­wiedź red. Pau­li­ny Guzik – któ­ra utrzy­mu­je, że Woj­ty­ła wie­dział — bo musiał wie­dzieć, bo takie spra­wy musia­ły mieć miej­sce w całym koście­le. Zatem przy­da­rzać się musia­ły w Polsce.

Roz­wiń­my tą myśl. W roku 2002 wybu­cha skan­dal w Bosto­nie po publi­ka­cji dzien­ni­ka  „The Boston Glo­be”, z któ­rej wyni­ka i w któ­rej dowie­dzio­no, że 11 proc. księ­ży kato­lic­kich miej­sco­wej die­ce­zji rucha dzie­ci. Sko­ro 11 proc. w Bosto­nie to zapew­ne też tyle w Nowym Jor­ku i na Flo­ry­dzie dowo­dzą dzien­ni­ka­rze. Uni­wer­sal­ny wnio­sek jest zatem:

sko­ro Woj­ty­ła musiał wie­dzieć, sko­ro musia­ło się to zda­rzać we wszyst­kich kościo­łach kato­lic­kich na świe­cie i muso­wy jest ów odse­tek 11 pro­cent – to zna­czy, że pedo­fi­lia jest koniecz­ną i nie­od­łącz­ną cechą kato­lic­kie­go kle­ru. Tak jak nosze­nie sutan­ny. Nie ma się czym eks­cy­to­wać. Zawsze wystę­po­wa­ła i będzie wystę­po­wać w koście­le. Wyni­ka z pra­wa wiel­kich liczb. Nie da się poko­nać praw sta­ty­sty­ki wol­ną i nie­przy­mu­szo­ną wolą. 2 plus 2 zawsze jest 4 bez wzglę­du na nasze zachcian­ki.  Rzec moż­na bru­tal­nie: księ­ża muszą,  choć może nawet nie chcą molestować.

Kolej­ny pro­blem rozu­miem lepiej niż kto inny: Nie­ist­nie­nia wyj­ścia z tej opre­syj­nej, nie­przy­no­szą­cej kościo­ło­wi chlu­by sytuacji.

Kil­ka lat temu spo­tka­łem się z męż­czy­zną, w jed­nym z wro­cław­skich hote­li, któ­ry poda­wał się za księ­dza, funk­cjo­na­riu­sza miej­sco­wej kurii. Czło­wiek ten podzie­lił się ze mną nagra­niem audio, z posie­dze­nia dostoj­ni­ków tam­tej­szej archi­die­ce­zji. Kiep­skiej zresz­tą jako­ści, zro­bio­nym pota­jem­nie, jak utrzy­my­wał. Duchow­ni oma­wia­li przy­pad­ki pedo­fi­li wśród księ­ży w pod­le­głych im para­fiach. Kon­kret­ne, któ­re potem skoń­czy­ły się w sądach. Ponie­waż infor­ma­tor nie zgo­dził się  na sko­pio­wa­nie nagra­nia, zro­bi­łem notat­ki. Żad­na redak­cja, nie zde­cy­do­wa­ła się upu­blicz­nić tego arty­ku­łu (słusz­nie chy­ba) argu­men­tu­jąc, że mate­riał dowo­do­wy jest zbyt śli­ski a jego źró­dło wątpliwe.

Jed­na­ko­woż,  co wyni­ka­ło z tego kil­ku­dzie­się­cio­mi­nu­to­we­go nagra­nia ? Ogrom­na bez­rad­ność dostoj­ni­ków wobec pro­ble­mu. Mówiąc szcze­rze i po ludz­ku – bisku­pi i pomniej­si nie wie­dzie­li co z tym zro­bić !  Pada­ły róż­ne pro­po­zy­cje, tak­że bar­dzo zabawne.

Zatem zanim oce­ni­my, czy Woj­ty­ła robił źle czy nie, posta­raj­my się zro­zu­mieć tą nie­kom­for­to­wą, a zara­zem zda­je się koniecz­ną sytu­ację, z któ­rą zma­ga się kościół, jak widać nadaremnie.

W kon­tek­ście tych roz­wa­żań naj­bar­dziej wymie­rza­ją­cą kop­nia­ka uczci­wo­ści i zdro­we­mu roz­sąd­ko­wi jest wypo­wiedź bp. Grze­go­rza Rysia, któ­ry zale­ca rze­tel­ne histo­rycz­ne bada­nia, jakich jesz­cze nie było, zna­jąc z góry ich wynik, że wybie­lą one Wojtyłę.

Po co zatem w ogó­le je prze­pro­wa­dzać, sko­ro Ryś aprio­rycz­nie zna rezul­ta­ty. Żeby potwier­dzić obja­wie­nie archa­nio­ła Urie­la, któ­ry przy­szedł do Rysia we śnie i powie­dział, że Woj­ty­ła nie zawinił ?

Grzech pedo­fi­lii, to nie jest jedy­nie pro­blem oby­cza­jo­wy, kry­mi­nal­ny ale dla Kościo­ła fun­da­men­tal­ny. Oka­zu­je się, że nie­któ­rzy jego funk­cjo­na­riu­sze, wstę­pu­jąc do semi­na­rium, nie kie­ru­ją się powo­ła­niem, dusz­pa­ster­ski­mi pryn­cy­pia­mi oraz dąże­niem do tak zwa­nej świę­to­ści. Oni po pro­stu chcą sobie pochę­do­rzyć. Zaspo­ko­ić sek­su­al­ne chu­cie ! Nie ma, jak spu­ścić się do buzi 7‑letniej dziew­czyn­ce, któ­ra laskę zro­bić może na sto­ją­co. I jesz­cze moż­na jej na gło­wie posta­wić kufel piwa. Ide­al­na partnerka.