Minionego listopada miało miejsce na Podhalu zdarzenie magiczne.

Nie ma w tym żad­nej prze­no­śni – wszak magia ist­nie­je. Nikt nie wie jak dzia­ła, daj­my przy­kład: dwo­je ludzi wcho­dzi do urzę­du sta­nu cywil­ne­go. Sta­je przed urzęd­ni­kiem z łań­cu­chem na szyi a ten im mówi: „Jeste­ście mężem i żoną”. I oni wycho­dzą z tego urzę­du i są mężem i żoną, choć jesz­cze kil­ka chwil wcze­śniej nie byli. Magia się doko­na­ła. Cudow­na transformacja.
Ponie­waż magię dzie­li­my na bia­łą (tą dobrą) i czar­ną (złą) ale przez to bar­dziej atrak­cyj­ną, dalej będzie o czarnej.

Lech Kaczyń­ski jest nikim bar­dziej niż patro­nem naj­więk­szej kata­stro­fy komu­ni­ka­cyj­nej w 1000-let­niej histo­rii tego kra­ju. Tak jest. Patro­nu­je naj­więk­sze­mu bla­ma­żo­wi służb ochro­ny pań­stwa. Samo­lo­ty pre­zy­denc­kie, czy to wsku­tek zama­chu, czy awa­rii, w sza­nu­ją­cych się demo­kra­cjach po pro­stu nie spa­da­ją  zabi­ja­jąc wszyst­kich pasażerów.

A Lech Kaczyń­ski stał na cze­le pań­stwa, któ­re oka­za­ło się nie­sku­tecz­ne i bez­sil­ne w naj­istot­niej­szej spra­wie – utrzy­ma­nia go przy życiu.  Dla­te­go nazy­wa­nie jakich­kol­wiek cią­gów komu­ni­ka­cyj­nych jego imie­niem to się nie tyl­ko źle koja­rzy. Być może ma fatal­ne skut­ki o wymia­rze dra­ma­tycz­nym — magicz­nej pro­mi­nen­cji. Są na to dowody:

Przy skrę­cie w Ale­ję Lecha Kaczyń­skie­go w Byd­gosz­czy auto ude­rzy­ło w latar­nię. Dwie oso­by cięż­ko ran­ne. Komen­tarz pod arty­ku­łem na temat: „Kaczo­ry do pie­ca!!!” Przy­pa­dek ? Nie sądzę. Na skrzy­żo­wa­niu ulic Toruń­skiej i Lecha Kaczyń­skie­go też w Byd­gosz­czy doszło do zde­rze­nia samo­cho­dów oso­bo­wych. Jed­nym z nich podró­żo­wa­ła rodzi­na z mały­mi dzieć­mi. Czar­na magia dzia­ła !  Do nie­bez­piecz­ne­go zda­rze­nia doszło w śro­dę na uli­cy Kaczyń­skie­go w Kiel­cach. Pija­ny kie­row­ca jechał przez cen­trum Kielc. Po dro­dze uszko­dził dwa inne auta. Spraw­cę zatrzy­ma­li świad­ko­wie, w tym straż­nik miej­ski. Czy woli­cjo­nal­ność pija­ne­go kie­row­cy na pew­no mia­ła tu pierw­szo­pla­no­we zna­cze­nie ?  Oko­ło godz. 15 jadą­ca samo­cho­dem renault clio Moni­ka G. na skrzy­żo­wa­niu ulic Wyszyń­skie­go i Lecha Kaczyń­skie­go nie udzie­li­ła pierw­szeń­stwa prze­jaz­du. No i dzwon! Oko­ło godz. 8:50 na ul. Lecha Kaczyń­skie­go w Bia­łej Pod­la­skiej zde­rzy­ły się ze sobą dwa samo­cho­dy oso­bo­we. Kie­ru­ją­cy z  cięż­ki­mi obra­że­nia­mi tra­fi­li do szpi­ta­la. Fatum Kaczyńskiego !

Albo!  Funk­cjo­na­riusz wydzia­łu pre­wen­cji KMP w Lubli­nie zauwa­żył kie­ru­ją­ce­go toyo­tą, któ­ry dziw­nie się zacho­wy­wał. Męż­czy­zna zepchnął poli­cjan­ta do pra­wej kra­wę­dzi. Na  ron­dzie im. Pre­zy­den­ta Lecha Kaczyń­skie­go nie ustą­pił pierw­szeń­stwa. Następ­nie prze­je­chał ron­do przez śro­dek. To wszyst­ko to tyl­ko za ostat­nie pół roku.

Ten ostat­ni przy­kład ma wymiar szcze­gól­ny. O ile, jak widać ryzy­ko jaz­dy uli­ca­mi Kaczyń­skie­go jest zwie­lo­krot­nio­ne a prze­cież jedzie się nimi na wprost, nie wyko­nu­jąc na ogół nie­bez­piecz­nych manew­rów, to mia­no­wa­nie patro­na kata­stro­fy imien­ni­kiem rond,  po któ­rych jeź­dzi się w kół­ko, niczym na karu­ze­li, któ­re to ze swo­jej natu­ry są koli­zjo­gen­ne zakra­wa na  jakiś nekro­fi­li­tycz­ny instynkt pomy­sło­daw­ców tako­we­go mianownictwa.

Nie nazy­wa się ośrod­ka lecze­nia uza­leż­nień imie­niem Jac­ka Kuro­nia, kli­ni­ki dróg odde­cho­wych imie­niem Reli­gi a Szpi­ta­la Położ­ni­cze­go imie­niem Ali­cji Tysiąc. Nawet naj­bar­dziej zatwar­dzia­łym racjo­na­li­stom takie nazwy brzmią złowróżbnie.

No i nie­kie­dy śmiesz­nie, mam na myśli ten obiekt spor­to­wy w Kozer­kach, jed­no­znacz­nie koja­rzą­cy Lecha Kaczyń­skie­go z peni­sem, prze­pra­szam tenisem.

Oczy­wi­ście powo­dem takie­go kaczo­zwa­nia i robie­nia Lecha na bóstwo, któ­rym z całą pew­no­ścią nie był, jest zwy­kłe wyra­cho­wa­nie. Chęć przy­po­do­ba­nia się wła­dzy, któ­rą obec­nie posia­da ten dru­gi Kaczyński.

Jest on zde­cy­do­wa­nie bar­dziej pił­sud­sko­po­dob­ny niż jego bliź­niak. Zawłasz­cza­nie prze­strze­ni publicz­nej dla Lecha wyda­je się zatem bar­dzo nie­roz­sąd­ne. Może jej zabrak­nąć dla Jaro­sła­wa. Jak już wszyst­ko będzie Lechem, to co pozo­sta­nie dla Jar­ka ?! Pofol­guj­cie z tym lechosławieniem.

Zakła­da­jąc, że Jaro­sław odej­dzie w spo­sób natu­ral­ny a nie na przy­kład roz­szar­pa­ny przez tłum, któ­ry wywle­cze go z wil­li na Żoli­bo­rzu, któ­rej już nie będzie strze­gło dzień i noc 40 poli­cjan­tów,  pisow­ska pro­pa­gan­da, już teraz powin­na przy­spo­sa­biać obiek­ty i wysi­lać pomy­ślu­nek, czym imię Jaro­sła­wa Kaczyń­skie­go unieśmiertelnić.

Nie pozo­sta­wia­my was samych sobie. Sko­ro miej­sca na Wawe­lu dla dwóch Kaczyń­skich nie ma suge­ru­je­my aby zwło­ki Kaczyń­skie­go spo­pie­lić. Następ­nie korzy­sta­jąc z usług szwaj­car­skiej fir­my  Algor­dan­za prze­ro­bić w naj­czyst­szy dia­ment. Dia­ment, z któ­rym trze­ba by poje­chać do Antwer­pii, gdzie miej­sco­wa dia­spo­ra wia­do­me­go wyzna­nia,  nada mu sznyt sze­ści­set­ka­ra­ta­owe­go brylantu.

Klej­not ten moż­na by wysta­wiać w Muzeum Naro­do­wym za kulo­od­por­ną szy­bą. W kom­na­cie z gra­na­to­we­go tra­wer­ty­nu na pod­ło­dze i ścia­nach,  łączo­ne­go mosią­dzem. Fugi poły­ski­wa­ły­by niczym zło­to, oświe­tla­ne dys­kret­ny­mi punk­to­wy­mi halo­ge­na­mi. Oczy­wi­ście muzeum to roz­wią­za­nie tymczasowe.

Naza­jutrz po zgo­nie dekre­tem Dudy roz­pocz­nie­my sypa­nie kop­ca, mau­zo­leum na Polach Moko­tow­skich, no bo na Żoli­bo­rzu to jest za mało miej­sca.  Było­by to wznie­sie­nie sła­wią­ce cno­ty Jaro­sła­wa. Wznio­słość, pro­sto­tę oraz spek­ta­ku­lar­ność. Strze­li­sty niczym ołó­wek, wyso­ki jak wie­ża tele­wi­zyj­na ostro­słup, na któ­rym zamiast szczy­tu była­by niec­ka z wodą (staw). Zbior­nik jest koniecz­ny ponie­waż kaczeń­ce, są rośli­na­mi wod­ny­mi i w natu­ral­ny spo­sób koja­rzą się z oso­bą. Widzi­cie ten szczyt, któ­ry żół­ci się od tych kaczeń­ców, niczym słoń­ce nad Warszawą ?

Ponie­waż obiek­ty archi­tek­tu­ry dro­go­wej już są Lecha, więc nale­ży roz­wa­żyć czy w tej elek­trow­ni ato­mo­wej, pierw­sze­go reak­to­ra jądro­we­go nie nazwać „Jaro­sław Kaczyń­ski”. Chło­dzo­ny cięż­ką wodą „Jaro­sław Kaczyń­ski” o mocy 400 giga­wa­tów elek­trycz­nych oświe­tla domy, prze­my­sło­we obo­ry i zakła­dy wul­ka­ni­za­cyj­ne na całym Mazow­szu.  Pań­stwo­twór­czy obiekt na gigan­tycz­ną ska­lę o nie­za­ni­ka­ją­cej jasności.

Nie ubli­ża­ło­by też jego wiel­ko­ści, gdy­by któ­ryś z tych czoł­gów, co to już je nawet mamy był niczym „Jaro­sław Twar­dy Kaczyń­ski”. Czoł­gi­ści ukry­ci pod pan­ce­rzem „Jaro­sła­wa Kaczyń­skie­go” par­li­by na wschód z mocą płyt kon­ty­nen­tal­nych ale szyb­ko­ścią cwa­łu­ją­cej kasztanki.

Dla pro­stych ludzi biu­ro archi­tek­to­nicz­ne dr Cze­sła­wa Bie­lec­kie­go, tego od budyn­ku tele­wi­zji na Woro­ni­cza, mogło­by stwo­rzyć pro­jekt dom­ku pół­ro­dzin­ne­go wzo­ro­wa­ne­go na kon­struk­cji z Żoli­bo­rza w manie­rze tych bez zezwo­le­nia — do 70 metrów kwa­dra­to­wych. Pro­jekt „Jaro­sław Kaczyń­ski Cało­rocz­ny” dla sin­gla lub samot­nej mat­ki, zawo­jo­wał­by rynek małej dewe­lo­per­ki. Par­te­ro­wy, schlud­ny, oszczędny.

Jed­nak ten nowy wspa­nia­ły świat kop­ców, reak­to­rów i dom­ków Jaro­sła­wem Kaczyń­skim zwa­nych, tak napraw­dę, rze­czy­wi­ście będzie wspa­nia­ły z zupeł­nie inne­go powo­du. Żywe­go Jaro­sła­wa Kaczyń­skie­go na nim już nie będzie.