Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraził sprzeciw

wobec poli­ty­ki Fede­ra­cji Rosyj­skiej, godzą­cej w pra­wo mię­dzy­na­ro­do­we oraz burzą­cej ład i pokój w Euro­pie. Ape­lu­je­my do rzą­dów państw NATO i UE o udzie­le­nie wszech­stron­ne­go wspar­cia Ukra­inie, któ­ra zna­la­zła się w obli­czu woj­ny – czy­ta­my w prze­gło­so­wa­nej przez posłów uchwale. :

Sto­su­nek Rosji do Ukra­in­ny pre­zy­dent wyra­ził w spo­sób nad­zwy­czaj rozbudowany:

Jeste­śmy z Ukra­iń­ca­mi jed­nym naro­dem. Łączy nas język, reli­gia, kul­tu­ra i histo­ria. To Kijów a nie Moskwa był sto­li­cą pra­daw­nej Rusi. Tron kijow­ski domi­no­wał w sta­ro­żyt­nej Rosji. Mało­ruś, obec­na Ukra­ina, to wszak zna­czy „Okra­ina” – czy­li kraj gra­nicz­ny, na skra­ju, na pery­fe­riach. Seman­tycz­nie rzecz bio­rąc Okra­iń­cy to nikt inny,  jak rusiń­scy pogranicznicy.

Mało­ru­si­ni i Wiel­ko­ru­si­ni przez 800 lat budo­wa­li naj­więk­sze mocar­stwo w Euro­pie pozo­sta­jąc w naj­ści­ślej­szych związ­kach gospo­dar­czych. Uczest­ni­czy­li w eks­plo­ra­cji i roz­wo­ju Ura­lu, Sybe­rii, Kau­ka­zu i Dale­kie­go Wscho­du. Natu­ral­nym języ­kiem ojczy­stym  ukra­iń­skich elit jest rosyj­ski — mat­ka i ojciec dia­lek­tu ukra­iń­skie­go.   Mer kijo­wa Wita­lij Klicz­ko bok­ser zawo­do­wy – mie­nią­cy się  ukra­iń­skim patrio­tą, nie mówi dobrze po ukra­iń­sku. Nie moż­na też nie zauwa­żyć, że rosyj­ski był pierw­szym języ­kiem uży­wa­nym w prze­strze­ni kosmicznej.

W Związ­ku Radziec­kim rdzen­ni Ukra­iń­cy zaj­mo­wa­li naj­wyż­sze sta­no­wi­ska w kie­row­nic­twie zjed­no­czo­ne­go pań­stwa. Niki­ta Chrusz­czow i Leonid Breż­niew byli Ukraińcami.

Ukra­ina nigdy nie była samo­dziel­nym pań­stwem. Krót­ki epi­zod quasi pań­stwo­wo­ści ukra­iń­skiej, w latach 1917–22, kształ­to­wa­ny był przez  pol­skich kolo­ni­za­to­rów tych ziem.

Ukra­iń­ska Socja­li­stycz­na Repu­bli­ka Radziec­ka była zało­ży­cie­lem fede­ra­cji, zna­nej jako ZSRR z nie­skrę­po­wa­nym pra­wem do swo­bod­ne­go ode­rwa­nia się od Związ­ku, któ­re zapi­sa­no w radziec­kiej kon­sty­tu­cji z roku 1924.

Obec­ne tery­to­rium Ukra­iny jest kon­se­kwen­cją podzia­łów admi­ni­stra­cyj­nych Związ­ku Radziec­kie­go, w któ­rym gra­ni­cę mię­dzy repu­bli­ka­mi mia­ły cha­rak­ter nomi­nal­ny a nie fak­tycz­ny. Filo­zo­fia Związ­ku Radziec­kie­go zakła­da­ła bowiem zanik państw naro­do­wych i gra­nic. Obec­na Ukra­ina, spad­ko­bier­czy­ni Ukra­iń­skiej SRR w grun­cie rze­czy obję­ła tery­to­ria, nie­na­leż­ne. Rosja zosta­ła okra­dzio­na – tak to dosłow­nie nazwał Wła­di­mir Putin.

Putin punk­tu­je dyplo­ma­tycz­ną, pro­pa­gan­do­wą i gospo­dar­czą agre­sję państw Euro­py, któ­re od 2014 roku na zasa­dzie „rządź i dziel” dążą do osła­bie­nia związ­ków Ukra­iny i Rosji oraz prze­ję­cia kon­tro­li nad tery­to­rium tej pierwszej.

Zaczę­ło się Euro­maj­da­nem, kie­dy pre­zy­dent  Wik­tor Janu­ko­wycz odmó­wił pod­pi­sa­nia aktu sto­wa­rzy­sza­ją­ce­go Ukra­inę z Unią Euro­pej­ską, namie­rzo­ne­go na zasia­nie nie­zgo­dy i dez­in­te­gra­cję trój­jed­ne­go naro­du Wiel­ko­ru­sów, Mało­ru­sów i Bia­ło­ru­si­nów. Dopro­wa­dzi­ło to do abdy­ka­cji Janu­ko­wy­cza. Wybo­rów, w rezul­ta­cie któ­rych, zda­niem Puti­na, do wła­dzy doszli neo­fa­szy­ści kon­ty­nu­ują­cy tra­dy­cję Orga­ni­za­cji Ukra­iń­skich Nacjonalistów.

Ukra­ina kon­se­kwent­nie gło­su­je prze­ciw­ko rezo­lu­cjom ONZ potę­pia­ją­cym glo­ry­fi­ka­cję nazi­zmu. Pro­ce­sje z pochod­nia­mi, ku czci zbrod­nia­rzy wojen­nych z jed­no­stek SS odby­wa­ją się pod opie­ką władz. Do boha­te­rów naro­do­wych Ukra­iń­cy zali­cza­ją obec­nie, Maze­pę zdraj­cę Rusi i pra­wo­sła­wia, Petlu­rę (żydo­bój­cę), kola­bo­ru­ją­ce­go z nazi­sta­mi ludo­bój­cę Banderę.

Następ­nie opi­su­je regres ukra­iń­skiej gospo­dar­ki, któ­ra w spo­sób nie­na­tu­ral­ny cią­ży ku zacho­do­wi. Pań­stwo o wio­dą­cych prze­my­słach:  stocz­nio­wym, lot­ni­czym, inży­nie­rii rakie­to­wej, któ­re zgod­nie z zapo­wie­dzia­mi obec­nej nomen­kla­tu­ry, być powin­no naj­bo­gat­szym w Euro­pie, osią­gnę­ło poziom cywi­li­za­cyj­ny Alba­nii. Pro­duk­cja prze­my­sło­wa zmniej­szy­ła się o 42 pro­cent. W cią­gu 30 lat dwu­krot­nie spa­dła pro­duk­cja ener­gii elek­trycz­nej. PKB na miesz­kań­ca Ukra­iny jest poni­żej 4 tys. dola­rów. Trzy razy  mniej niż w Rosji.

Sta­no­wi­sko Puti­na zna­ne jest świa­tu mniej wię­cej od sierp­nia ubie­głe­go roku.

Obec­nie dyplo­ma­cja rosyj­ska wystą­pi­ła do Jen­sa Stol­ten­ber­ga sekre­ta­rza gene­ral­ne­go NATO, któ­ry na pre­ten­sje doty­czą­ce eks­pan­syw­nej, zim­no­wo­jen­nej poli­ty­ki soju­szu stwier­dził, że:   NATO jest nie­za­leż­ną orga­ni­za­cją demo­kra­tycz­nych spo­łe­czeństw. Samo decy­du­je o tym, kto będzie jego człon­kiem lub nie. Ukra­ina jest nie­pod­le­głym pań­stwem i tyl­ko ona zde­cy­du­je czy będzie w struk­tu­rach NATO. Rosja nie może otrzy­mać żad­nych gwa­ran­cji w spra­wie nie­roz­sze­rze­nia soju­szu pół­noc­no­atlan­tyc­kie­go i zaprze­sta­nia manew­rów woj­sko­wych tuż za jej granicami.

Żeby zro­zu­mieć jak kiep­ska jest sytu­acja trze­ba znać pew­ną tajem­ni­cę się­ga­ją­cą PRL-owskiej cen­zu­ry. Dla­cze­go zide­olo­gi­zo­wa­ny Zwią­zek Radziec­ki, któ­ry grał na świa­to­wą rewo­lu­cję, przez cały czas goto­wał się do woj­ny, nigdy się na nią nie zde­cy­do­wał, mając aryt­me­tycz­ną prze­wa­gę w czoł­gach i gło­wi­cach nuklearnych ?

Pań­stwo to, liczą­ce 293 milio­ny oby­wa­te­li, któ­re­go rol­nic­two teo­re­tycz­nie mogło­by wyży­wić 800 mln ludzi, nigdy nie było żyw­no­ścio­wo samo­wy­star­czal­ne. Rocz­nie impor­to­wa­ło, głów­nie ze Sta­nów Zjed­no­czo­nych, Kana­dy, Austra­lii — 60 mln ton zbóż. 25 pro­cent kra­jo­we­go zapotrzebowania.

W znacz­nym stop­niu za wyży­wie­nie ludzi radziec­kich odpo­wie­dzial­ni byli ame­ry­kań­scy far­me­rzy. Rosja­nie wie­dzie­li, że mogą znisz­czyć zachód ale jed­no­cze­śnie ozna­cza­ło­by to, że umrą z gło­du. Nie byli­by w sta­nie wykar­mić armii, któ­re ewen­tu­al­nie zaanek­to­wa­ły­by Europę.

Teraz już tak nie jest. Rosja jest potęż­nym eks­por­te­rem zbo­ża. Nie potrze­bu­je nasze­go żar­cia, nato­miast my, cały czas, potrze­bu­je­my ich surow­ców i paliw.

Dla­te­go  lepiej było­by nie wkur­wiać lwa – któ­ry tro­chę rację ma. Putin nie ma powo­dów do zaha­mo­wań, któ­re miał Breżniew.

No i o czym w Pol­sce się nie wie. Rosja­nie wygra­li II woj­nę świa­to­wą. Jak strasz­nie bar­dzo dobrze jest to przez nich pamię­ta­ne, wie każ­dy, któ­ry zna przy­naj­mniej jed­ne­go Rosja­ni­na i roz­ma­wiał z nim dłu­żej niż przy kawie.