To chyba o mnie chodzi !

Zaszcze­pi­łem mamę, syna a nawet żonę, któ­ra nie jest już moją żona oraz żonę, któ­ra nigdy nie była moją żoną, bo to cudza żona, ponie­waż, po pierw­sze wszy­scy chcie­li. Po dru­gie dla­te­go, iż widać, że powszech­ne szcze­pie­nia dopro­wa­dzi­ły do zdła­wie­nia epi­de­mii. Cho­ro­ba spo­wo­do­wa­na Covi­dem 19 jest jak­by w odwrocie.

Mój kole­ga prof. Andrzej W. , lat 96, czy­li czło­wiek żyją­cy dłu­go, więc i napa­trzył się życia, jak mało któ­ry ( spraw­dzi­łem w GUS-ie jak 0,005 proc. męskiej popu­la­cji) przy oka­zji publicz­nej pre­zen­ta­cji bio­gra­ficz­nej książ­ki, któ­rej boha­te­rem był, wyja­wił, że te jego życio­we kole­je losu, to tak napraw­dę głów­nie „przez przypadek”.

Jak­by mi ktoś topór w twarz wbił — się poczu­łem. Wyobraź­cie sobie socja­li­sta, czło­nek KC PZPR, mar­sza­łek Sej­mu, szy­cha od gospo­dar­ki pla­no­wej mówi, że jego życiem dowo­dził przy­pa­dek. Jak oni mogli zapla­no­wać cokol­wiek, sko­ro nie mogli zapla­no­wać samych sie­bie – pomyślałem ? !

Otóż ów „przez przy­pa­dek” to jest wła­śnie pospo­li­cie uży­wa­ny syno­nim poję­cia : „ bez przy­czy­ny”. Jak­że zawsze – oka­zu­je się, że życie nam zakrę­ca wła­śnie „bez przy­czy­ny” — czy­li „przez przypadek”.

Kolej­ny stan umy­słu, któ­ry jest „bez­przy­czy­no­wy” wyra­ża­my związ­kiem fra­ze­olo­gicz­nym: „ bo tak mi się podo­ba” . Spo­śród 1000 par, wybra­ła buty takie, jak „jej się podo­ba­ły” . Zapy­ta­na dla­cze­go te a nie inne, od razu znaj­dzie kil­ka uza­sad­nień logicz­nych lub mniej ( kolor, cena, fason ) ale drą­żąc dalej, dla­cze­go ten fason a nie tam­ten i czy nie są za czer­wo­ne, inter­lo­ku­tor­ka tra­ci rezon.

Kon­wen­cja spo­łecz­na zmu­sza nas do wyszu­ki­wa­nia uza­sad­nień, bo wszak zwy­kłe: „ bo tak mi się wyda­je”, „bo tak mi się podo­ba” – postrze­ga­ne być mogą, jako infan­tyl­ne przy­naj­mniej a może i impertynenckie.
Bez­przy­czy­no­wych sta­nów umy­słów i świa­ta może­my być pew­ni sły­sząc: „taka jest natu­ra rze­czy”, „intu­icja mi pod­po­wia­da” , „ tyl­ko kro­wa nie zmie­nia zdania”.

Byli też tacy, któ­rzy poszu­ki­wa­li przy­czy­ny nie­wy­mier­no­ści licz­by π , przy­czy­ny ist­nie­nia naj­mniej­sze­go pod­zbio­ru płasz­czy­zny oraz wystę­po­wa­nia liczb pierw­szych. Bez­sku­tecz­nie – bo przy­czyn tych nie ma.

Przy każ­dej pró­bie retro­spek­tyw­ne­go tłu­ma­cze­nia zja­wisk i spraw, nauka ale i pro­ku­ra­tu­ra natra­fia na taki moment, kie­dy wypa­da­ło­by przy­znać : „to nie mia­ło żad­nej przyczyny”.

Była­by to pro­fa­na­cja. Żeby spro­stać kon­wen­cji i umo­wie spo­łecz­nej trze­ba jakieś przy­czy­ny podać. Sko­ro inda­go­wa­ny ich nie zna, zaczy­na wymy­ślać powo­dy swo­je­go sta­no­wi­ska, bo prze­cież one ist­nieć muszą.

Z tym wymy­śla­niem to czę­sto sła­bo wycho­dzi. Jak się posłu­cha antysz­cze­pion­kow­ców w rze­czy samej, wra­że­nie, że jest to zgra­ja kre­to­nów, kre­ty­nów, kre­ty­no­lo­gów – no jakoś tak, jest nad wyraz uzasadnione.

Wypa­da mi teraz tłu­ma­czyć, co powin­no zostać bez tłu­ma­cze­nia, jaka może być przy­czy­na onej „bez­przy­czy­no­wo­ści”. Tego nie wiem, więc będę zmyślał.

Nasze natu­ral­ne śro­do­wi­sko inte­lek­tu­al­ne, kształ­to­wa­ne jest przez oświe­ce­nio­wy para­dyg­mat kar­te­zjań­skiej trój­wy­mia­ro­wo­ści, w któ­rym ist­nie­je jesz­cze wek­tor cza­su, bie­gną­cy w jed­nym kie­run­ku, do przo­du, jak rze­ka. Żyje­my w para­dyg­ma­cie new­to­now­skiej fizy­ki, któ­ra tak napraw­dę cywi­li­za­cję cał­ko­wi­cie zada­wa­la a te ein­ste­inow­skie teo­rie względ­no­ści to w grun­cie rze­czy potrzeb­ne są, do codzien­nej egzy­sten­cji, jak rybie rower.
No i w koń­cu wie­dza, jaką posia­da­my i jaką się kie­ru­je­my ( np. jak doje­chać do robo­ty) pocho­dzi prze­cież od obiek­tyw­nej rze­czy­wi­sto­ści docie­ra­ją­cej przez zmysły.

Ale zde­cy­do­wa­nie wię­cej infor­ma­cji, koniecz­nych do życia orga­ni­zmu ludz­kie­go pocho­dzi z jego wnę­trza. Są one nie­uświa­da­mia­ne. Mamy wie­dzę, o któ­rej nie wie­my. Jak oddy­chać, tra­wić, na nawet jak prze­czy­tać ten tekst via oczy do mózgu i potem powie­dzieć via usta przy uży­ciu krta­ni i języ­ka zwy­kłe „cho­le­ra”. Nie mamy poję­cia, jak to się dzie­je. Z wyjąt­kiem nie­licz­nych spe­cja­li­stów, wie­dza ta jest nam do nicze­go nie potrzeb­na. Ufa­my mądro­ści mat­ki natu­ry. „Mądrość mat­ki natu­ry” to też jeden z syno­ni­mów „bez­przy­czy­no­wo­ści”. Dla­te­go może owe nasze bez­przy­czy­no­we i bez­pod­staw­ne oświad­cze­nia woli : „nie bo nie”, „tak bo tak” – to jest jakaś infor­ma­cja gene­tycz­na ? Coś takie­go ? Ale przy tym się nie upieram.

Na koniec ja pato­lo­gicz­ny idio­ta, któ­ry się nie zaszcze­pi i nie dys­po­nu­je na to żad­nym uza­sad­nie­niem, przy­wa­lę jaśnie oświe­co­ne­mu panu pre­zy­den­to­wi Pio­tro­wi Boraw­skie­mu łomem racjo­nal­ne­go rozu­mu, któ­rym rze­ko­mo on, w swo­im mnie­ma­niu, tak spraw­nie się posługuje.

Zade­kla­ro­wa­nych antysz­cze­pion­kow­ców jest ok. 330 tysię­cy, mniej wię­cej 1 pro­cent popu­la­cji. Licz­ba wyko­na­nych szcze­pień, przy­naj­mniej pierw­szą daw­ką się­ga 39 milio­nów. Przy­jąć trze­ba, że 99 pro­cent Pola­ków się wcze­śniej lub póź­niej zaszcze­pi. Pań­stwo Szcze­pion­kow­cy jeste­ście bez­piecz­ni, uod­por­nie­ni, nic wam nie grozi.
Dla­cze­go chce­cie zatem dla nas segre­ga­cji sani­tar­nej, obo­zów, styg­ma­ty­za­cji pasz­por­ta­mi i dys­kry­mi­na­cji w robo­cie ? Ryzy­ku­je­my, co naj­wy­żej, swo­im życiem, nie waszym.

Ano dla­te­go, że jak w baj­kach o kra­sno­lud­kach, nie kra­sno­lud­ki są naj­waż­niej­sze. Tak jak w niniej­szym tek­ście nie cho­dzi­ło tak napraw­dę o spór mię­dzy szcze­pion­kow­ca­mi i antysz­cze­pion­kow­ca­mi – wam rów­nież cho­dzi o coś zupeł­nie innego.

Pozdra­wiam pana kul­tu­ral­ne­go, wywa­żo­ne­go, przy­zwo­ite­go, racjo­nal­ne­go, inte­li­gent­ne­go peł­ne­go wia­ry w sie­bie pre­zy­den­ta Gdań­ska Boraw­skie­go, któ­ry naj­wy­raź­niej i przede wszyst­kim nie może ścier­pieć pato­lo­gicz­nych idio­tów, chcąc nas zwy­czaj­nie zutylizować.

Ale jak­by się pan poczuł, gdy­by się oka­za­ło, że czwo­ro­bocz­ny trój­kąt jed­nak ist­nie­je ? Wiem, jak, bowiem już to kie­dyś prze­ży­wa­łem. Utrzy­my­wa­łem ponad wszel­ką wąt­pli­wość, że czar­ne żarów­ki nie ist­nie­ją. Oka­zu­je się, że moż­na je kupić i nie­kie­dy są potrzebne.